Goed op de banden, nieuwe matten op de vloer en de lak leek wel nieuw!

Als de handelaar je ook verteld dat de wagen uit California komt, wat kan er dan nog fout gaan?

Regelmatig werden er kleine dingen aan gerepareerd en vernieuwd. Maar er was ook zeer veel rijplezier met open en gesloten kap.

Afgekeurd! en tijd voor een nader onderzoek en een grondige restauratie.

De bodem aan de rechtervoorzijde was al 2x gerepareerd. Ondanks dat kon je door de 3 bodemplaten heen kijken. Plaat op geroeste plaatwerk zetten is nooit een goede oplossing.

Ook rechts was het niet veel beter. Daar was zelfs de dwars verbinding (waar de stoel op vast zit) los van de voorste bodemplaat.

De toestand van de chassisbalk had u al op foto gezien.

Vervolgens vergeleken bij welke leverancier dit totaal pakket het beste in 1x kon  bestellen.

Dit uitzoekwerk bespaart later veel bellen, beursbezoek en wachten.

De achteras  en de benzinetank werden verwijderd. (uit principe doe ik nooit las- en slijpwerk aan een auto waar een brandstoftank in zit).

Daarna kon het sloopwerk beginnen. Eerst werd de linkerkant aangepakt. De oude bodem werd er uit gezaagd en kanten weer roest vrij geslepen.

Als eerste werd er nieuwe "midden-langsbalk" in gezet. Deze versteviging wordt vaak gebruikt. om de wagen op te krikken. Hierdoor gaat hij krom en gaat hij los van de bodemplaat. In de loop der jaren ontstaan hier de eerste roestproblemen.

De linkerkant van de 230SL was nu zover klaar. Tijd om eens naar de andere kant te gaan. De rechterzijde was er veel slechter aan toe.

Toen werd ook zichtbaar dat de aanhechting ven de chassisbalk op de dwarsverbinding door gerot was.

Voor dit gedeelte werd een geheel nieuw stuk plaatwerk aangemaakt.

De nieuwe originele chassisbalk bestaat uit 2 onderdelen, een binnen- en buiten-schaal, en is hier al in elkaar gelast, maar niet gemonteerd.

Van de hele restauratie bij de 230SL was het plaatsen en inlassen van de nieuwe chassisbalk het meest kritische werk. Veel zaken om rekening mee te houden en veel laswerk op moeilijke plaatsen.

Ook aan de voorzijde werd een nieuwe originele midden-langsbalk" in gezet.
De voorplaat moest in zijn geheel vervangen worden. Hier was in de loop der tijd   al een plaat aan de buitenzijde en ook nog een aan de binnenzijde tegen aan gelast.

Het nieuwe plaatwerk werd met roestwerende zinkcompound verf gespoten en alle naden met flexibel blijvende nadenkit ingesmeerd.

Vervolgens werd de onderzijde met een dikke laag "Unterschutz" op kunstofbasis ingespoten.

Nu de onderzijde van de Pagode weer helemaal in orde was, werd de achteras en benzinetank weer gemonteerd. Gelijktijdig werden ook de nieuwe remleidingen en brandstof leidingen gemonteerd.

Na ca.  350 uur werk kon de 230SL weer op de wielen gezet worden.

De naden werden afgekit, het nieuwe plaatwerk in de grondlak gespoten. Tot slot werd de binnenzijden weer in de originele kleur DB268 (Donker groen) gespoten.

Nu de binnenbekleding en de stoelen er nog in en de wagen was weer gereed voor een proefrit.

De wagen werd door opgehaald door een transportfirma die de 230SL naar de eigenaar in Zwitserland transporteerde. Na wat invoer- en keuring-perikelen kon hij daar de bergwegen op.

Helaas begon de motor kort daarna slecht te lopen. De "gezonde berglucht" had de motor en verbrande klep bezorgd.

De zoveelste kostenpost bij een toch leuke hobby!